Ik ben Ineke.
Ik was huisarts in het Oude Westen, in de jaren 70-80.
Het Oude Westen was toen nog een blanke arbeiderswijk.
Dat was voor de stadsvernieuwing.
Er stonden allemaal oude huizen.
Hele slechte huizen.
Gezinnen woonden als klusters bij elkaar.
Hier woonde oma,
daar de dochter,
daar de zoon.
De kleinzoon trouwde
in de tijd van woningnood
maar wist toch aan de overkant een huisje te regelen.
Er waren ook oudere vrouwen
zoals tante Anna
die de heleboel in de gaten hielden
die van alles op de hoogte waren
en overal tussenzaten.
Er waren nog geen dwarsstraten.
Als je van de Gaffelstraat
naar de Van Speyckstraat
wilde
moest je via de Binnenweg
of de West-Kruiskade.
De straten waren werelden op zich.
Een weduwnaar uit de Gaffelstraat
kreeg kennis aan
een weduwe in de Gouvernestraat.
Hij ging bij haar wonen,
maar werd depressief.
Hij was ontheemd.
Ook al woonde hij maar twee straten verder.
Ik woon zelf niet in het Oude Westen.
Ik had een praktijk aan de Mathenesserlaan.
Er woonden geen dokters in het Oude Westen.
Nu help ik bij de huiswerkklas.
(Opgetekend bij Aktiegroep Het Oude Westen op 6 juni 2018)
Zelfportretten van het Oude Westen 